Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

6 Αγαπήστε: είναι δωρεάν!

Η ταινία:                                              P.S. I love you
                                                                        (2007)
Η αλήθεια: Το P.S. της... σ'αγαπώ!

Σκηνοθεσία: Richard LaGravenese
Σενάριο: Richard LaGravenese, Steven Rogers
ΠρωταγωνιστούνHilary Swank, Gerard Butler, Lisa Kudrow, Jeffrey Dean Morgan
Είδος: Κομεντί - Δράμα

This is the sense of touch.
I think we missed that touch so much,
that we crashed into each other
just so we can feel something…

Από την ταινία Crash.


Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα νησί και εκέι ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Η Χαρά, η Λύπη, η Γνώση και όλα τα υπόλοιπα χωρίς φυσικά να λείπει η Αγάπη. Μία μέρα σάν όλες τις υπόλοιπες ανακοινώθηκε στα συναισθήματα οτι το νησί θα βούλιαζε και έτσι το ένα μετά το άλλο κατασκέυασαν πλοία και έφυγαν. Όλα εκτός απ’την Αγάπη. Η Αγάπη ήταν η μοναδική που έμεινε. Θέλησε να περιμένει, να περιμένει μέχρι την τελευταία στιγμή. Όταν το νησί είχε σχεδόν βουλιάξει ολόκληρο η αγάπη αποφάσισε οτι ήταν ώρα να ζητήσει βοήθεια. Εκείνη την ώρα είδε τον Πλούτο να την προσπερνά πάνω σε ένα μεγάλο πλοίο. Έτσι η Αγάπη είπε: «Πλούτε μπορείς να με πάρεις μαζί σου;» Και ο Πλούτος απάντησε: «Όχι δεν μπορώ. Το χρυσάφι και το ασήμι που έχω μαζί μου καταλαμβάνει όλο το πλοίο και δεν υπάρχει καθόλου χώρος για σένα.» Η Αγάπη αποφάσισε να ρωτήσει τη Ματαιοδοξία που έκανε την εμφανισή της μέσα σε ένα πανέμορφο σκάφος. «Ματαιοδοξία βοήθα με σε ικετεύω!» «Μα Αγάπη είσαι μούσκεμα! Πώς να σε βάλω στο πλοίο μου, θα το καταστρέψεις!» απάντησε η ματαιοδοξία. Η Λύπη ήταν επίσης εκεί κοντά και έτσι η Αγάπη της είπε: «Λύπη άσε με να ρθω μαζί σου.» «Ώ αγάπη είμαι τόσο λυπημένη που έχω ανάγκη να μείνω μόνη μου.» Η Χαρά πέρασε δίπλα απ’ την αγάπη αλλά ήταν τόσο χαρούμενη που δεν μπόρεσε κάν να ακούσει την αγάπη που της φώναζε. Ξαφνικά, ακούστηκε μια φωνή! «Έλα Αγάπη, έλα μαζί μου.» γυρίζοντας η αγάπη είδε μια γερόντισσα. Η Αγάπη μέσα στη χαρά και την μεγάλη της τύχη ξέχασε να ρωτήσει τη γερόντισσα που πήγαιναν. Όταν επιτέλους πάτησαν στεριά, η γερόντισσα συνέχισε το δρόμο της. Η Αγάπη κατάλαβε πόσα χρουστούσε στη καλή γριά και έτσι ρώτησε τη γνώση, μία άλλη γερόντισσα: «Ποιός με βοήθησε;» «Ήταν ο Χρόνος.» απάντησε η Γνώση. «Ο Χρόνος;» ρώτησε η Αγάπη. «Μα γιατί με βοήθησε;» Και η Γνώση χαμογέλασε σοφά και αποκρίθηκε: «Γιατί μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει την αξία της Αγάπης.»




                                           

   Το ζευγάρι ήταν παντρεμένο 10 χρόνια και στην αρχή της ταινίας παρουσιάζονται οι γλυκόπικρες στιγμές τους με όλων των ειδών τις εντάσεις. Η ιστορία σε αφήνει με μια βαθιά αίσθηση ευγνωμοσύνης και ταπεινότητας για όσα έχεις. Μπορείς να θρηνήσεις αρκετά με αυτή τη ταινία αλλά τα τελετουργικά που περιβάλλουν το θάνατο ανακουφίζονται από τα κωμικά στοιχεία της ταινίας. Αξιοθαύμαστη η τελετή στο μπαρ! Σε αυτή τη ταινία το υστερόγραφο λέει πολλά και το σημαντικότερο από αυτά είναι το νόημα της ζωής.Αυτή η ιστορία είναι ακριβώς, άλλο, ένα παράδειγμα για το πώς η αγάπη και η φιλία μπορούν να μας βοηθήσουν να πορευτούμε προς τον σκοπό της ζωής. Η αγάπη φαίνεται να είναι η απάντηση σε αυτό το μεγάλο μυστήριο της ζωής. Μερικές φορές μέσω του πόνου ωριμάζουμε. Είμαι σίγουρη ότι αν δείτε την ταινία θα αναρωτηθείτε και πως κατάφερε και έκανε τη ζωούλα της η Holly(Hilary Swank) μετά την απώλεια του Gerry(Gerard Butler); Κι εγώ αυτό σκέφτηκα… Παραήταν άνετη για να ξεκινήσει να εργάζεται μετά από 1μιση έτος περίπου… Το γεγονός είναι ένα και πολύ απλό. Η ασφάλεια ζωής στις ΗΠΑ είναι πάμφθηνη και πραγματικά πρέπει να είσαι ανόητος για να μην έχεις καλυφθεί. Οπότε εκεί στο Αμέρικα θεωρώντας αυτού του είδους την ασφάλιση δεδομένη παραλείπουν να την αναφέρουν στην ταινία προκαλώντας μια μικρή σύγχυση. Aξιομνημόνευτοι οι κοιλιακοί του Butler που του 'μειναν από τους 300!
                                          

   Η αιτία που ήθελα να αναρτήσω σκέψεις για την συγκεκριμένη ταινία ειδικά χθες είναι μια επετειακή έκπληξη. Μια γλυκιά επέτειος -τόσο γλυκιά όσο το 50% που την απαρτίζει- που θέλω να μείνει κι αυτή αξέχαστη χωρίς ιδιαίτερο λόγο. (H προηγούμενη αξέχαστη συμπεριλάμβανε τούρτα δε φαντάζομαι να το ξέχασες ήδη?!) Δεν έχει σημασία να λες «σ’ αγαπώ» μόνο του άι-Βαλεντίνου αλλά όποτε έχεις το κέφι και την ψυχή να το κάνεις και ειλικρινά -αν κι είχα ένα δύσκολο ΣΚ- ήρθε η ώρα να αφιερώσω επιτέλους αυτό το blog! Ναι, ναι για σένα! όλα τα λεφτά μου λουλούδια σου, όλες οι σκέψεις μου τραγούδια σου κι όλες οι ταινίες μου blog σου! Ελπίζω να αποτελέσει πηγή έμπνευσης σου και να σου αρέσω ακόμα περισσότερο!(και ναι διαβάζω και τα κείμενα τα είχα έτοιμα…μη δίνετε σημασία οι αναγνώστες, κάτι προσωπικά μου λέω)
                                              

   Το γιατί επέλεξα την συγκεκριμένη ταινία είναι πολύ απλό και καθόλου προφανές… Υπάρχει μια σκηνή στην αρχή πριν ο πρωταγωνιστής γίνει μακαρίτης όπου το ζευγάρι καυγαδίζει και λέει τέλος κι αμέσως μετά, τονίζω το αμέσως τα ξαναβρίσκει. Αυτό μου θυμίζουμε ώρες- ώρες και το απολαμβάνω! Κι έτσι πρέπει να γίνεται γιατί στις μέρες μας όλοι ξεχνάνε τα «καλά» κι εστιάζουν στα αρνητικά με αποτέλεσμα χωρισμούς, νεύρα, διαζύγια, ψυχολόγoυς και πολλές άλλες άσχημες καταστάσεις. Όλοι μας έχουμε παρατηρήσει τους συνανθρώπους μας τον τελευταίο καιρό… σκυθρωποί, εξαντλημένοι με κουρελιασμένα νεύρα και μακάβριες σκέψεις για το μέλλον. Τι μας έχει απομείνει; Αν κοιτάξετε λίγο γύρω σας θα δείτε πολλά, μα κοιτάξτε καλύτερα τον κοντινότερο σε εσάς άνθρωπο κι αρχίστε από κει. Αγαπήστε αλλήλους κι από το πρώτο λεπτό θα νιώσετε τύψεις να φεύγουν. Χρειαζόμαστε περισσότερα χαμόγελα αυτή την περίοδο δίπλα μας και ο μοναδικός τρόπος να τα δημιουργήσουμε είναι η αγάπη. Η ηρωίδα της ταινίας θα μπορούσε κάποιος με την πρώτη ματιά να σκεφτεί ότι έχασε την αγάπη της… Αυτό που έχασε ήταν ο αγαπημένος της, την αγάπη την διατήρησε μέσα της ως το τέλος. Ήταν το μέσον για τη λύτρωση και για την ευτυχία. Το μέσον για την ελπίδα. Αγαπήστε λοιπόν όσο μπορείτε για να μην τρελαθούμε και τα εγκαταλείψουμε όλα!
                                                      

   Σας εύχομαι, για το καλό όλων μας, να βρείτε μιαν αγάπη λίαν συντόμως κι αν την έχετε βρει στείλτε της ένα γράμμα να της το πείτε. Είναι δωρεάν κι έχει ανεκτίμητη αξία.

Τζίτζικας._


Y.Γ. Σ'αγαπώ.

6 σχόλια:

  1. Πάρα πολύ καλή ανάρτηση. Συγχαρητήρια! Στις μέρες μας η αγάπη είναι υποτιμημένη. Είναι από τα πιο σημαντικά συναισθήματα στη ζωή ενός ανθρώπου. Ό,τι κι αν συμβεί δεν πρέπει να χάνεις την πίστη σου σε αυτή, γιατί όπως σωστά είπες ο Χρόνος μόνο καταλαβαίνει την πραγματική της αξία και είναι ο μόνος που μπορεί να μας τη δείξει. Το 'σ'αγαπώ' δεν είναι κάτι το οποίο θα πεις στον οποιοδήποτε και μπορεί να αργήσεις να το πεις. Μπορεί να το πεις και να πληγωθείς. Θα βρεθεί όμως το σωστό άτομο και τότε όλα θα είναι πιο απλά.
    Και πάλι συγχαρητήρια για την πολύ ωραία ανάρτηση. Καλή συνέχεια. :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάνεις φοβερές αναλύσεις σε ταινίες οπότε συμπεραίνω οτι είσαι ειδικός και ίσως επαγγελματίας επάνω σε αυτό το θέμα.Χαίρομαι να τις διαβάζω, τέλειες.Αγαπώ τις ταινίες και βλέπω όσο μπορώ και όσο μου επιτρέπει ο ελεύθερος χρόνος μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ πολύ Finfolfin για τα καλά σου λόγια. Η ζωή είναι δίκαιη και what goes around comes around... κι όσον αφορά τον πόνο μια πληγής μας ωριμάζει και μας κάνει δυνατότερους. Ας βλέπουμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων για το δύσκολο 2010, θα μας κάνει καλό.

    Αχτίδα ένα φτωχόπαιδο είμαι που επειδή το ταμείον είναι μείον για εξόδους, το έριξα στις ταινίες. Είναι μια πανάκριβη τέχνη για να την δημιουργήσεις που δεν στοιχίζει σχεδόν τίποτα για να την απολαύσεις. Εκτός κι αν τύχει να πεταχτώ σινεμά καμιά φορά... (Ρίχτε τις τιμές βρε! μια οικογένεια για τον σινεμά θέλει 30€! επιτρέπεται;?!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. … Κι όταν δεν πεθαίνουμε ο ένας για τον άλλο, είμαστε ήδη νεκροί!!!..

    Σ’ ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εχθές είδα την ταινία για τρίτη φορά και με συγκίνησε το ίδιο όσο με συγκίνησε και την πρώτη φορά που την είδα! Η απώλεια ενός ανθρώπου που αγαπάμε είναι αξεπέραστη και η συνέχιση της ζωή μας μετά γίνεται ενοχική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή