10 Πίσω από ένα παραμύθι...

H ταινία:                    Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι
                                                 (Snow White and the seven dwarfs)

1937

Η αλήθεια: Δεν έζησαν αυτοί καλά... αλλά εμείς ίσως και να ζήσαμε καλύτερα!
Σκηνοθεσία: David Hand
Σενάριο: Wilhelm Grimm, Jacob Grimm
Πρωταγωνιστούν: Adriana Caselotti, Pinto Colvig, Lucille La Verne, Harry Stockwell

Είδος: Αnimation- Musical

   Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι είναι μια αμερικανική ταινία κινουμένων σχεδίων του 1937 βασισμένη στο γερμανικό παραμύθι, «Η Χιονάτη», των αδελφών Γκριμ. Ήταν η πρώτη πλήρους μήκους ταινία του Disney, η πρώτη μεγάλου μήκους αμερικανική ταινία κινουμένων σχεδίων στην ιστορία του κινηματογράφου και η πρώτη έγχρωμης παραγωγής. Ο Walt εμπνεύστηκε την Χιονάτη όταν ήταν μόλις 15 ετών κι εργαζόμενος ως πωλητής εφημερίδων στην πόλη του Κάνσας, είδε μια παρουσίαση της βουβής έκδοσης της ταινίας με πρωταγωνίστρια τη Marguerite Clark.

Η πρώτη κινηματογραφική Χιονάτη(Marguerite Clark).

   Πολλοί θεωρούν ότι ο Disney εμπνεύστηκε άμεσα την ταινία λόγω της επιτυχίας της Betty Boop ως Χιονάτης. Αυτό είναι σχετικά πιστευτό, δεδομένου ότι η Betty Boop κυκλοφόρησε το 1933, ένα έτος πριν την έναρξη της παραγωγής του Disney. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι o Grim Natwick, o οποίος είναι γνωστός για τον σχεδιασμό της Betty Boop των στούντιο Fleischer, ήταν επίσης επικεφαλής της ομάδας animation για τη Xιονάτη και τους επτά νάνους, κάτι το οποίο είναι πιθανώς ο λόγος που οι δύο ηρωίδες έχουν πολλά παρόμοια χαρακτηριστικά, όπως το μαύρο κοντό μαλλί και η υψίφωνη, γλυκιά λαλιά τους.

   Εντούτοις υπάρχουν σημεία στην ταινία, σκοπίμως, όχι και τόσο ήπια, για να υπερτονιστεί η κακή φύση της πανούργας μητριάς. Η Disney χρησιμοποίησε τον γερμανικό εξπρεσιονισμό ως πηγή έμπνευσης για τις σκοτεινότερες σκηνές με προύχοντα τον Nosferatu, μια εικονική ταινία που απεικονίζει τα βασικά μοτίβα του γερμανικού εξπρεσιονισμού. Θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε τις δύο ταινίες και να δούμε τις επιρροές που είχε στην Χιονάτη από τις σκηνές στο δάσος και τη γριά μάγισσα που δίνει μια σκοτεινή και αγωνιώδη στιγμή φόβου στο ακροατήριο. Μπορούμε όμως να ξεφύγουμε κι από τις γερμανικές επιρροές τελείως, με τη σκηνή όπου βλέπουμε τη μεταμόρφωση της βασίλισσας σε μάγισσα, η οποία αναφέρεται άμεσα σε μια συγκεκριμένη ταινία. Το “Dr. Jekyll and Mr. Hyde”, μια ταινία που κυκλοφόρησε το 1931 ήταν μια άμεση έμπνευση για αυτή τη χαοτική σκηνή κι αυτό μπορεί να γίνει αντιληπτό αφηγηματικά με το ότι συγκρούονται το καλό και το κακό στην ιστορία αλλά και στιλιστικά, αφού η μεταμόρφωση των δύο ηρώων, γίνεται με τον ίδιο τρόπο.

Οι όμοιες μεταμορφώσεις του Dr. Jekyll(1931) και της μητριάς(1937)

   Όταν η κινηματογραφική βιομηχανία έμαθε ότι ο Disney σχεδιάζει την παραγωγή μεγάλου μήκους κινουμένων σχεδίων, αποκάλεσαν το πρότζεκτ «Κουταμάρα του Disney», αναμένοντας μια σίγουρη αποτυχία που θα αποτελούσε και τον όλεθρο του στούντιο Disney. Η σύζυγος του Walt, Lillian και ο αδερφός του, Roy, προσπάθησαν να τον αποτρέψουν από αυτήν την παραγωγή αλλά ευτυχώς οι προσπάθειές τους ήταν μάταιες. Προσέλαβε, τον καθηγητή του ιδρύματος τέχνης Chouinard, Don Graham, για την εκπαίδευση του προσωπικού και χρησιμοποίησε τη σειρά κινουμένων σχεδίων, Silly Symphonies, για να πειραματιστεί με τα ανθρώπινα σχέδια, τη κινητικότητα των χαρακτήρων, τα ειδικά εφέ και τη χρήση πιο εξειδικευμένων επεξεργασιών και συσκευών, όπως η multiplane κάμερα(κάμερα πολυεπίπεδης λήψης). Όλη αυτή η ανάπτυξη και η κατάρτιση, με εργατικό προσωπικό 750 ατόμων, χρησιμοποιήθηκαν για να ανυψώσουν την ποιότητα των στούντιο έτσι ώστε να είναι σε θέση να παράγουν την ποιότητα που επιθυμούσε ο Disney. Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, γυριζόταν από το 1934 ως το 1937, που η παραγωγή ξέμεινε από χρήματα.

Ο Walt Disney και η multiplane camera της Χιονάτης.

  Για την χρηματοδότησή του ο Disney, με σκοπό την ολοκλήρωση του έργου, αναγκάστηκε να προβάλει ένα μεγάλο τμήμα του, στους ελεγκτές δανείων της Τράπεζας της Αμερικής, οι οποίοι τελικά ενέκριναν το απαιτούμενο κεφάλαιο. Η ταινία, κοστίζοντας 1,4 εκατομμύρια δολάρια, έκανε πρεμιέρα στο Carthay Circle Theater, στις 21 Δεκεμβρίου 1937, στο τέλος της ταινίας, το κοινό χάρισε στην Χιονάτη, θυελλώδεις επευφημίες. Επανακυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 1938, με νέα διανομή. Η ταινία έγινε η επιτυχέστερη κινηματογραφική ταινία του 1938 και απέσπασε πάνω από 8 εκατομμύρια δολάρια στην πρώτη της κυκλοφορία. Η επιτυχία της Χιονάτης, για την οποία ο Disney έλαβε ένα κανονικού μεγέθους κι 7 μικρότερα αγαλματάκια Oscar, ήταν η αιτία να χτιστούν τα νέα στούντιο Walt Disney στο Μπούρμπανκ, τα οποία άρχισαν να λειτουργούν στις 24 Δεκεμβρίου 1939. Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, δεν ήταν απλά η κορυφή της επιτυχίας της Disney, αλλά προανήγγειλε επίσης την περίοδο που θα έμενε γνωστή ως «η Χρυσή Εποχή κινουμένων σχεδίων της Disney”.

O Disney βραβεύεται με τα Oscar από την Shirley Temple.

   Ακολούθησαν τα Pinocchio και Fantasia, στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1940, αλλά και τα δύο ήταν οικονομικώς απογοητευτικά. Το ανέξοδο Dumbo, σχεδιάστηκε για την αύξηση των εισοδημάτων, αλλά κατά τη διάρκεια της παραγωγής του, το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού κατέβηκε σε απεργία, δημιουργώντας από κει κι έπειτα, μόνιμες τεταμένες σχέσεις μεταξύ του Disney και των δημιουργών. Επειδή πρόκειται για μιούζικαλ δε θα αφήσω ασχολίαστα τα τραγούδια τα οποία ακόμα και σήμερα μπορεί να τύχει να σιγομουρμουρίσουμε σε στιγμές παλιμπαιδισμού ή αναμνήσεων παρακολουθώντας κάποιο καρτούν κάποιο πρωινό του ΣΚ στο Star. Αξέχαστα είναι τα "Someday My Prince Will Come," "Heigh Ho," και "Whistle While You Work". Από τους πολλούς που πέρασαν για οντισιόν του ρόλου της Χιονάτης ο Disney απέρριψε την Deanna Durbin, επιλέγοντας την νεαρή τραγουδίστρια, Adriana Caselotti. Ο Harry Stockwell, πατέρας του Dean Stockwell, έδωσε μιλιά στον πρίγκιπα και η Lucille LaVerne είχε την φωνή της μητριάς. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι δύο νάνοι είχαν την ίδια φωνή, αυτή του Pinto Colvig.

Adriana Caselotti

   Οι αδερφοί Γκριμ συνέλεξαν την ιστορία της Χιονάτης από δύο αδερφές – Jeannette και Amalie Hassenpflug- που ζούσαν στην πόλη του Kassel (πατρίδα της μητέρας των Γκριμ). Η πρώτη δημοσίευση του παραμυθιού έγινε το 1812 με το όνομα «Γάλανθος» (παρμένο από μετάφραση του αγγλικού Snow-drop) στην έκδοση του πρώτου τόμου του βιβλίου των Γκριμ «Παιδικές και σπιτικές ιστορίες» («Kinder –und hausmarchen») μαζί με άλλα 85 αριθμημένα παραμύθια. Σε αυτές τις πρώτες δημοσιεύσεις του 1812 η ματαιόδοξη βασίλισσα είναι η βιολογική μητέρα της Χιονάτης ενώ η γνωστή εκδοχή της μητριάς –βασίλισσας συναντάται στις εκδόσεις του 1819. Το γεωγραφικό σκηνικό του παραμυθιού «Η Χιονάτη» είναι η περιοχή του Spessart (πιθανολογείται πως είναι το χωριό Lohr), μια χαμηλή οροσειρά στα κρατίδια της Βαυαρίας και της Έσσης, που διασχίζεται από τον ποταμό Μάιν.

Rubens' voluptuous women

   Από την ιστορία δεν λείπουν και τα παγανιστικά- ειδωλολατρικά στοιχεία. Πριν γεννηθεί η Χιονάτη στο παραμύθι, η μητέρα της εύχεται για μια κόρη με δέρμα τόσο λευκό όσο το χιόνι, με χείλη τόσο κόκκινα όσο το αίμα και με μαλλιά τόσο μαύρα όσο ο έβενος. Τα τρία χρώματα, λευκό, κόκκινο και μαύρο αντιπροσωπεύουν τις τρεις μορφές της «Τριαδικής Θεάς», καθώς και τις πλευρές μιας γυναίκας: κόρη/μητέρα, γερόντισσα. Οι τρεις απόπειρες της βασίλισσας να την θανατώσει αντιστοιχούν στους τρεις πειρασμούς της ίδιας της Χιονάτης. Αντικατοπτρίζουν την ματαιοδοξία της Χιονάτης στην ανάγκη της να δείχνει ερωτικά ελκυστική (για αυτό και παρά την εντολή των νάνων ανοίγει στην βασίλισσα). Το τρία είναι ιερό στην Θεά της αγάπης, την Αφροδίτη που είναι η βασίλισσα τριών κόσμων. Επίσης το μήλο ήταν ιερό σύμβολο της Αφροδίτης και συμβόλιζε την γνώση (και στην Παλαιά Διαθήκη μήλο της γνώσης του καλού και του κακού). 

   Η πρωτότυπη ιστορία των Γκριμ άλλαξε με το πέρασμα των αιώνων είτε σε ασήμαντες λεπτομέρειες, είτε σε πιο ακατάλληλα σημεία. Αυτές οι αλλαγές αξίζει να αναφερθούν προς τέρψιν του νου και μόνο γιατί μερικές δικαιολογούν πλήρως την εξομάλυνσή τους από τον Walt Disney. Δυο αδιάφορες σκηνοθετικές αλλαγές είναι ο καθρέφτης ο οποίος στο παραμύθι είναι επίτοιχος ενώ στην ταινία παρουσιάζεται ως και χειρός και τα κρεβάτια των νάνων τα οποία είναι διαφορετικού μεγέθους το καθένα και η Χιονάτη βρίσκει στο 7ο το σωστό μέγεθος για να ξαπλώσει αντί να τα ενώσει και να ξαπλώσει οριζοντίως. Η βασίλισσα του παραμυθιού μπορεί να κάνει μάγια αλλά δεν μεταμορφώνεται, αντιθέτως απλά μεταμφιέζεται σε γριά ζητιάνα ενώ στην τελευταία της επίσκεψη αλλάζει κουστούμι και γίνεται αγρότισσα.

Η Τουαλέτα Της Αφροδίτης(Ρούμπενς).

   Στο ορίτζιναλ στόρυ επίσης, η μητριά ζητάει από τον κυνηγό τα πνευμόνια και το συκώτι της Χιονάτης κι όχι την καρδιά όπως συμβαίνει στην ιστορία του Disney. Η βασίλισσα τρώει τα μέλη ωμά με αλάτι καθώς κάποτε πιστεύονταν ότι τρώγοντας συγκεκριμένα όργανα κάποιου αποκτούσες τα χαρακτηρίστηκα και την ισχύ του. Σε αυτή την περίπτωση η βασίλισσα θέλει να αποκτήσει την ομορφιά της Χιονάτης. Τα πνευμόνια συμβολίζουν την αναπνοή ή το πνεύμα ενώ στην μεσαιωνική εποχή το ήπαρ θεωρούνταν σύμβολο αγάπης και ερωτικής επιθυμίας. Ωστόσο ακόμα ένα σημαντικό στοιχείο έχει μεταλλαχθεί στην ιστορία του Χόλυγουντ κι αυτό είναι το φιλί του πρίγκιπα. Η ιστορία έχει ως εξής: Οι νάνοι θέλουν να κάψουν το πτώμα της Χιονάτης αλλά επειδή είναι όμορφη αποφασίζουν τελικά να την τοποθετήσουν σε γυάλινο φέρετρο. Ο πρίγκιπας περαστικός από το σπίτι των νάνων την βλέπει και τους τη ζητάει για να τη διατηρήσει όπως πρέπει στο παλάτι. Στον δρόμο για το παλάτι ένας υπηρέτης που κουβαλάει το φέρετρο, σκοντάφτει και το μήλο πέφτει από το στόμα της Χιονάτης, κάνοντας την να συνέλθει.

   Ο Disney έκλεψε την ιδέα του φιλιού από το παραμύθι «Η ωραία κοιμωμένη» για να απαλύνει την ιστορία και να παρουσιάσει με μια πιο αφηγηματική κορύφωση το ξύπνημα της Χιονάτης. Και ναι το παλικάρι τελικά το παίρνει το κορίτσι και στις δύο ιστορίες αλλά η ιστορία των Grimm δεν τελειώνει για όλους με την φράση «ζήσαν αυτοί καλά» τελειώνει με μια εκδικητική εκτέλεση. Στον γάμο του πρίγκιπα και της ηρωίδας η κακιά μητριά αναγκάζεται να φορέσει πυρωμένα, σιδερένια σανδάλια και να χορέψει έως θανάτου. Ο σίδηρος ήταν το μόνο μη- ιερό μέταλλο της θεάς Αφροδίτης κι έτσι χρησιμοποιείται για να τιμωρήσει την μητριά. Ο Disney έμεινε σε γενικές γραμμές αρκετά πιστός στο αυθεντικό παραμύθι και ξέφυγε αρκετά μόνο στο ότι έδωσε ονόματα στους νάνους.

   Ωστόσο το παραμύθι δεν είναι παρά το αποτέλεσμα και η ώρα πέρασε και ήρθε η στιγμή να ανακαλύψουμε την αιτία… Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, όπως όλα τα, παιδικά ή μη, παραμύθια βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Μερικοί ιστορικοί και μελετητές θεωρούν ότι η Χιονάτη βασίστηκε στη ζωή της Margarete von Waldeck, τη Γερμανίδα ερωμένη ενός Ισπανού πρίγκιπα. Η ταινία του Disney και ο λαϊκός μύθος των Grimm, περιλαμβάνουν τα ίδια βασικά στοιχεία: ένα όμορφο νέο κορίτσι που εκδιώκεται από το σπίτι της, τους νάνους κι ένα δηλητηριασμένο μήλο από μια ζηλότυπη μητριά. Αυτή η τόσο δημοφιλής ιστορία λοιπόν ήταν απλά το αποτέλεσμα της προφορικής παράδοσης από γενεά σε γενεά ή οι ρίζες της ιδρύθηκαν στην ιστορία; Το 1994, ο Γερμανός μελετητής, Eckhard Sander, δημοσίευσε το «Χιονάτη: Είναι ένα παραμύθι;». Σε αυτήν την εργασία, επισημαίνει τις ενδιαφέρουσες ομοιότητες μεταξύ του έργου των αδελφών Grimm και της ζωής της Margarete von Waldeck (1513-1534). Οι ομοιότητες που πρότεινε ο Sander υποδείκνυαν ότι η Margarete ήταν η αρχική Χιονάτη. Η κοντέσα Margarete ήταν η κόρη του Philip IV, Γερμανού κόμη του Waldeck-Wildungen. Σε ηλικία 16 ετών, εστάλη για να ζήσει στην αυλή στις Βρυξέλλες, όπου προσέλκυσε την προσοχή ενός νέου πρίγκιπα που θα γινόταν αργότερα ο Phillip ΙΙ της Ισπανίας. Οι δυο τους έγιναν εραστές για να προκαλέσουν τη μητριά της που τη μισούσε και τον πατέρα του Philip, βασιλιά της Ισπανίας. Τα υψηλά πρόσωπα της κοινωνίας μόλις είδαν έναν πιθανό γάμο μεταξύ της Margarete και του Philip, αναστατώθηκαν καθώς θα ήταν πολιτικώς ανορθόδοξο. Κατά συνέπεια, ο Sander και άλλοι ερευνητές θεωρούν ότι μια πλοκή δημιουργήθηκε για να τελειώσει τη σχέση με τρόπο βίαιο. Αυτοί οι μελετητές θεωρούν ότι Ισπανοί πράκτορες δηλητηρίασαν τη νεαρή κοπέλα 21 ετών, κάνοντας το να μοιάζει με ασθένεια.

   Ο Sander, θέτει ως παράδειγμα, τον γραπτό λόγο της διαθήκης που έγραψε η Margarete, λίγο πριν πεθάνει. Η γραφή της παρουσιάζει στοιχεία σωματικού τρόμου, κάτι που αποτελεί σύμπτωμα δηλητηρίασης. Ο Sander παρουσιάζει κι άλλα τρία ισχυρά επιχειρήματα για να στηρίξει την υποψία του. Πρώτο και σημαντικότερο οι επτά νάνοι. Η Margarete μεγάλωσε στο Bad Wildungen, όπου ο αδερφός της κατείχε πολλά ορυχεία χαλκού. Η πλειοψηφία των εργατών σε αυτά τα ορυχεία ήταν μικρά παιδιά τα οποία συχνά εξαιτίας της κακής διατροφής και των σκληρών συνθηκών εργασίας είχαν καθυστερημένη ανάπτυξη ενώ σπάνια ξεπερνούσαν τα 20 έτη ζωής. Αυτά τα παιδιά αναφερόντουσαν ως «νάνοι». Το δεύτερο δυνατό στοιχείο είναι το δηλητηριασμένο μήλο. Κατά την εποχή της Margarete, επίσης στο Bad Wildungen, συνελήφθη ένας άντρας που δολοφονούσε παιδιά με δηλητηριασμένα μήλα επειδή πίστευε ότι τον έκλεβαν. Οι Grimm γνωρίζοντας το συγκεκριμένο περιστατικό πρέπει να το πρόσθεσαν στην δικιά τους απόδοση της Χιονάτης Margarete. Κάτι που παρέλειψα να αναφέρω στη σύγκριση των ιστοριών του Disney και των Grimm είναι το χρώμα των μαλλιών της Χιονάτης. Στην πρώτη έκδοση του παραμυθιού το 1812, τα μαλλιά της Χιονάτης αναφέρονται ως κίτρινα κάτι που συνηγορεί στην σχέση των δύο ηρωίδων αφού, η Margarete ήταν μια εκπληκτικά όμορφη ξανθιά κοπέλα.

   Θα εξετάσουμε και κάποιες λοιπές παραλλαγές του παραμυθιού όπως η Κέλτικη"Gold-tree and Silver-tree" …  Στο παραμύθι αυτό, η βιολογική μητέρα-βασίλισσα μαθαίνει από ένα ψάρι ότι η κόρη της είναι πιο όμορφη από εκείνη κι άρρωστη από θυμό και φθόνο, ικετεύει το βασιλιά να σκοτώσει το κορίτσι και να της φέρει την καρδιά και το ήπαρ του. Ο βασιλιάς παντρεύει την κόρη του με έναν πρίγκιπα, στέλνοντάς την κοντά του και φέρνει την καρδιά και το συκώτι μιας κατσίκας στη γυναίκα του, η οποία ηρεμεί. Ωστόσο κάποτε μαθαίνει την αλήθεια και καταφθάνει στο παλάτι του πρίγκιπα, ενώ αυτός λείπει, καταφέρνοντας σχεδόν να σκοτώσει το κορίτσι, βάζοντας ένα αγκάθι στο δάχτυλό της. Ο πρίγκιπας κλείνει, έπειτα, το σώμα της σε ένα δωμάτιο, ξαναπαντρεύεται και η δεύτερη σύζυγός του μια μέρα ανακαλύπτει την κόρη και τραβάει το αγκάθι, με αποτέλεσμα να ξυπνήσει. Η βασίλισσα όμως μαθαίνει τα πάντα και πάει πάλι στο παλάτι. Εκεί προσφέρει στο κορίτσι ένα φαρμακωμένο ποτό, μα η δεύτερη σύζυγος του πρίγκιπα ξεγελάει τη μοχθηρή γυναίκα, κάνοντας την να πιει εκείνη το ποτό και να πεθάνει. Στο τέλος ο πρίγκιπας και οι δυο σύζυγοι ζούνε μαζί ευτυχισμένοι. Δεν ξέρω βέβαια, κατά πόσο το έζησε ο πρίγκιπας με τις δύο καλά κι εμείς καλύτερα είναι διδακτικό…

   Η Αρμένικη"Nourie Hadig" είναι μια ιστορία φουλ στο δουλεμπόριο, τη ματαιοδοξία, τις ίντριγκες και το πλιάτσικο που θυμίζει περισσότερο βραζιλιάνικη σαπουνόπερα. Μια αρχόντισσα ρωτάει κάθε μήνα το νέο φεγγάρι ποια είναι η ωραιότερη. Όταν μαθαίνει ότι η κόρη της η Nourie Hadig την έχει περάσει σε ομορφιά βάζει τον άντρα της να τη σκοτώσει και να της φέρει το ματωμένο ρούχο της. Το κορίτσι το σκάει και βρίσκει ένα σπίτι στο οποίο υπάρχει ένας κοιμώμενος πρίγκιπας και με τον οποίο μένει μαζί και τον φροντίζει. Όταν ο πρίγκιπας ξυπνάει θέλει να πάρει για γυναίκα του μια τσιγγάνα που η Nourie Hadig είχε αγοράσει για να τον φροντίζουν μαζί. Ωστόσο o πρίγκιπας μαθαίνει την αλήθεια μέσω μιας μαγικής πέτρας και παντρεύεται τη Nourie Hadig. Η βασίλισσα μαθαίνοντας για την κόρη της στέλνει μια μάγισσα να πουλήσει σ' αυτή ένα δαχτυλίδι. Μόλις το φοράει η Nourie Hadig πέφτει σε βαθύ ύπνο. Ο πρίγκιπας καλεί γιατρούς να τη βοηθήσουν και ένας προσπαθώντας να κλέψει το δαχτυλίδι τη συνεφέρει. Η μητέρας της μόλις πληροφορείται τα πάντα πεθαίνει από το θυμό της.

   Η Ιταλική απόδοση λέγεται, "Bella Venezia" ή στην ελληνική απόδοση, «Η νεαρή σκλάβα» του 17ου αιώνα από τον παραμυθογράφο Giambattista Basile. Η ιστορία αναφέρεται σε μια γυναίκα τη Bella Venezia, που ρωτώντας τους πελάτες του πανδοχείου της αν έχουν δει ποτέ γυναίκα ομορφότερή της, μαθαίνει από έναν απ' αυτούς ότι η κόρη της είναι αυτή η γυναίκα. Έτσι την κλείνει σε έναν πύργο, μα μάταια αφού το κορίτσι παραμένει η πιο ωραία. Έτσι διατάζει έναν υπηρέτη να τη σκοτώσει μα εκείνος σκοτώνει ένα αρνί στη θέση της, ενώ το κορίτσι βρίσκει δώδεκα ληστές και μένει μαζί τους. Η μητέρα της, όμως, μαθαίνει ότι είναι ζωντανή και έτσι στέλνει μια μάγισσα στο σπίτι των ληστών, οι οποία της βάζει στα μαλλιά μια δηλητηριώδη φουρκέτα και τη σκοτώνει. Οι ληστές τη θάβουν κάτω από ένα δέντρο και μετά από καιρό ένας πρίγκιπας τη βρίσκει και την παίρνει μαζί του. Στο παλάτι η μητέρα του θα τραβήξει τη φουρκέτα από τα μαλλιά της κόρης και εκείνη θα παντρευτεί το γιο της.

Giambattista Basile

   Τέλος, έχουμε την ελληνική "Μυρσίνη". Σ' αυτή την εκδοχή, δυο ορφανές, ζηλιάρες αδερφές, αντικαθιστώντας πλήρως την εικόνα της μητέρας- μητριάς, μαθαίνουν από τον ήλιο ότι η τρίτη, μικρότερη αδερφή τους Μυρσίνη είναι η ομορφότερη. Έτσι εγκαταλείπουν την Μυρσίνη στο δάσος κι εκείνη βρίσκει με τη βοήθεια των δέντρων, το σπίτι των δώδεκα Μηνών, με τους οποίους τελικά μένει μαζί. Μόλις διαδίδονται τα νέα στις αδερφές, εκείνες καταφθάνουν στο σπίτι των Μηνών με ένα φαρμακωμένο γλυκό, λέγοντας τάχα ότι την είχαν χάσει εκείνη την μέρα. Η Μυρσίνη όμως γλιτώνει αφού βλέπει ότι ο σκύλος που τρώει από το γλυκό, πεθαίνει. Τη δεύτερη φορά οι αδερφές πηγαίνουν με ένα μαγικό δαχτυλίδι στη Μυρσίνη, λέγοντας ότι ήταν ευχή και κατάρα της μητέρας τους να το πάρει. Η Μυρσίνη το φοράει και πέφτει σε λήθαργο. Οι Μήνες τότε την κλείνουν μέσα σε μία χρυσή κασέλα, που ένας πρίγκιπας την παίρνει μαζί του, ζητώντας την από αυτούς με τον όρο να μη δει ποτέ τι έχει μέσα. Μετά από καιρό ο νεαρός αρρωσταίνει και ανοίγει την κασέλα για να μάθει τι έχει πριν αυτός πεθάνει. Βλέποντας τη Μυρσίνη, τραβάει το δαχτυλίδι για να δει αν γράφει το όνομα της από μέσα. Εκείνη τότε ξυπνά και παντρεύεται τον υγιή πια νεαρό.

   Παρακάτω μπορείτε να απολαύσετε για λίγο την πρώτη* κινηματογραφική Χιονάτη του 1916 καθώς και την Booty Boob στο αντίστοιχο έργο του 1933.

*Στην πραγματικότητα η πρώτη κινηματογραφική Χιονάτη ήταν μια βουβή ταινία του 1902 αλλά δεν μπόρεσα να βρω καμία πληροφορία για το συγκεκριμένο έργο.